ΕΛΛΑΔΑ: Η ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ....

Η λύση για την έξοδο απο την τεράστια οικονομική και κοινωνική κρίση που βιώνει σήμερα η χώρα και ο λαός μας, έχει δύο επιλογές:

1η Επιλογή: Παραμονή της χώρας στο ευρώ. Αυτή η επιλογή προυποθέτει: α) Απελευθέρωση παραγωγικών δυνατοτήτων στον αγροτικό και βιομηχανικό τομέα με κατάργηση των περιορισμών που έχει θέσει η Ε.Ε όπως περιορισμό στις καλλιεργούμενες εκτάσεις προιόντων όπως καπνός, βαμβάκι, τεύτλα κά. β) Μείωση του .......
κόστους παραγωγής και μείωση των τιμών λιανικής ώστε να καταστούν τα καταναλωτικά προιόντα φθηνότερα για τον καταναλωτή, σε σχέση με τα εισαγόμενα τα οποία θα πρέπει να περιοριστούν σε ποσοστό, ενώ ταυτόχρονα τα παραγόμενα ελληνικά προιόντα θα είναι ανταγωνιστικά με δυνατότητες εξαγωγών, γ) Αύξηση των μισθών σε τέτοιο ποσοστό ώστε να εξασφαλίζει στο μέσο νοικοκυριό μια αξιοπρεπή επιβίωση, δ) Χρησιμοποίηση των δανείων σε προγράμματα ανάπτυξης της χώρας σε ποσοστό 80% αποδίδοντας μόνο το 20% στην αποπληρωμή παλαιότερων δανείων, σε συνδυασμό με παροχή περιόδου χάριτος στην αποπληρωμή παλαιότερων δανείων και χρονική επέκτασή τους σε βάθος χρόνου, με ταυτόχρονη διαγραφή μέρους του χρέους το οποίο θα θεωρηθεί ως απεχθές, τοκογλυφικό, ε) Τύπωμα χρήματος απο την ΕΚΤ και απόδοση ποσών σε κάθε κράτος μέλος της ευρωζώνης όσο είναι το ΑΕΠ κάθε χώρας.
2η Επιλογή: Έξοδος απο το ευρώ. Αυτή η επιλογή προυποθέτει σοβαρές πολιτικές οι οποίες θα στηρίξουν μια τέτοια επιλογή. Οι νέες δυνατότητες που θα έχει η χώρα είναι: α) Η πρώτη δυνατότητα που θα έχει το κράτος είναι οτι θα μπορεί να τυπώσει δικό της χρήμα σε ποσότητα που αυτή θα αποφασίσει και όχι κάποιος άλλος. Οι αμοιβές, οι μισθοί και οι συντάξεις μπορούν να μετατραπούν απόλυτα απο ευρώ σε δραχμές, σε συνδυασμό όμως με μείωση των τιμών σε όλα τα προιόντα και τις υπηρεσίες, ίσως στα επίπεδα της περιόδου πριν την είσοδο της χώρας στο ευρώ. Αν θυμηθούμε εκείνη την περίοδο, οι τιμές ήταν σε ικανοποιητικά επίπεδα για τον έλληνα καταναλωτή ο οποίος μπορούσε να εξασφαλίσει τα απαραίτητα και να αποταμιεύσει και μερικά χρήματα, ενώ ο μισθός ήταν περίπου στα σημερινά επίπεδα δηλαδή περίπου 340.000 δρχ ή σημερινά 1000 ευρώ. Η διαφορά του τότε με το σήμερα είναι οτι ενώ οι μισθοί βρίσκονται σε επίπεδα του 2000, οι τιμές είναι σε επίπεδα 2011, δηλαδή πολύ υψηλότερες, β) το ελληνικό κράτος θα απεμπλακεί αυτόματα απο την τρόικα και την επιστασία των δανειστών, ενώ θα είναι ανεξάρτητη στο σχεδιασμό της οικονομικής της πολιτικής, γ) ο δανεισμός της απο το εξωτερικό θα περιοριστεί γιατί θα μπορεί να "τυπώσει" τόσο χρήμα όσο της είναι αναγκαίο για να καλύψει τις υποχρεώσεις της.
Συμπέρασμα: Σήμερα, με τις παρούσες συνθήκες, είναι φανερό οτι η χώρα μας θα πρέπει να φύγει, έστω προσωρινά απο την ευρωζώνη, να "σταθεί στα πόδια της", να φτάσει σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο ανάπτυξης, αγροτικής και βιομηχανικής, και πιθανώς εάν το επιτρέπουν οι συνθήκες να επιστρέψει στη ζώνη του ευρώ με άλλες πλέον προυποθέσεις και διαφορετική ισοτιμία. Γιατί η ισοτιμία με την οποία μπήκε η χώρα μας στην Ο.Ν.Ε ήταν εγκληματική: 1 ευρώ προς 341 δραχμές!!!
Αν και είναι βέβαιο οτι φεύγοντας η Ελλάδα απο το ευρώ, είναι δύσκολο να επιστρέψει σ' αυτό γιατί με το δικό της νόμισμα θα μπορεί να εξασφαλίσει την ανάπτυξη και την ευημερία του κράτους και των πολιτών της....